Lost money, made friends & working! - Reisverslag uit Targinie, Australië van Koen Lipman - WaarBenJij.nu Lost money, made friends & working! - Reisverslag uit Targinie, Australië van Koen Lipman - WaarBenJij.nu

Lost money, made friends & working!

Door: koeninthewild

Blijf op de hoogte en volg Koen

20 Juni 2014 | Australië, Targinie

Ik was gebleven bij het feit dat ik nog een week in Brisbane ben en dat ik op de 9e van Juni (destijds nog 1,5 week) een baan had gekregen in Dalby.

Ik heb die week in Brisbane vrij weinig gedaan. Heb nog met wat mensen gechilt en verder wat rondgelopen in Brisbane, nog wat nieuwe kamergenoten leren kennen en daar mee opgetrokken. Verder een toffe Sloveense vrouw leren kennen waarmee ik nog wat avondwandelingen heb gemaakt door Brisbane, verder gechilt en die ik heb geadviseerd voor Byron Bay. (onderhand al bijna een pro daarin haha!) Waar ze uiteindelijk een hele toffe tijd heeft gehad dus dat is altijd goed om te horen!

Op woensdag 4 Juni heb ik de beste man van de baan in Dalby een mailtje gestuurd met de vraag of ik op zondag 8 Juni kon inchecken omdat t op de maandag daarop wel erg vroeg werd.
Ik kreeg gelijk een 'delivery failure' terug. Dus dit vind ik al apart, maar goed sommige kamergenoten zeiden dat waarschijnlijk zijn mailbox vol zat dus dat dat de 'failure' veroorzaakte.
Ik had ook een telefoonnummer dus dacht nou dan probeer ik die wel maar ook hier gelijk de voicemail of 'messagebox full'.
Ik vond het erg apart allemaal en had zo mijn twijfels over de baan, maar heb me toch laten meeslepen door het feit 'IK HEB EEN BAAN!'. Dus Zondag 8 Juni toch die kant op gereisd vanuit Brisbane, dit kostte me $40 en 3,5 uur van mijn tijd, toen ik uitstapte heb ik eerste ongeveer een uur moeten lopen voordat ik bij de desbetreffende straat aan kwam omdat het best afgelegen lag.
Aangekomen op de plek kon ik nergens een hostel / kantoor vinden wat mij dus al een beetje aan het denken zette. Ik heb rondgelopen en kwam bij 2 mannen die ergens op dat industrieterrein aan het werk waren. Deze mannen konden mij melden dat ze nog nooit van de naam 'Rossi' hadden gehoord en dat er ook nog nooit een transportbusje o.i.d. in de buurt was langs gekomen. (Hierdoor kreeg ik dus al een vermoeden hoe de vork in de steel zat..)

Ik heb toen mijn backpack en mijn rugzak (want ja, dat heb ik allemaal meegesleept) ergens neergezet en ben toen gaan rondlopen, want misschien zat het ergens op het industrieterrein waar ik nog niet geweest was, maar kon helaas niks vinden.

Toen heb ik bij het eerste de beste huis in een woonwijk aangebeld, hier woonde een ouder echtpaar Mary en Pete die heel aardig waren. Ze dachten met me mee over wat het kon zijn, en ik mocht mijn spullen even bij hun in de tuin parkeren anders kon het misschien gejat worden. Na ongeveer een half uur nog een keer rondlopen liep ik terug naar het echtpaar en vertelde dat ik waarschijnlijk gescamt was. (gescamt = gefaket; dus dat de beste man alleen maar geld opstrijkt en mensen dus flink voorliegt. En er uiteindelijk geen werk / accommodatie is)
Hun leefden heel erg mee en begonnen mensen te bellen om te vragen of er überhaupt wel citruspicking in de omgeving was, wat dus niet zo bleek te zijn. (moet ik er wel bij zeggen dat ik die ochtend nog keek op internet en ik zag dat de periode hiervoor van april - juni is, dus dat was vreemd natuurlijk..)
Ook een van de 2 mannen die ik eerder hierover sprak ondernam gelijk actie en ging rondbellen en ook kennissen van hem wisten hier niets van. Dus nu was ik er wel zeker van dat ik gefaket was, daarnaast kwamen er na een uur tot anderhalf uur ook nog 7 anderen aanrijden die ook voor de baan kwamen.. Die dus ook allemaal genept waren. Uiteindelijk nog wat gepraat met hun en daarna gingen er een aantal weer weg.

Ik leerde hier een Estlandse jongen kennen die alleen was en met de auto helemaal vanuit Emerald gekomen was (dit is een gebied een stuk noordelijker waar hij werkte maar doordat deze baan beter zou verdienen is hij met die andere baan gestopt.) en uiteindelijk kwam hij ook voor niks.
Een hele tijd samen met hem met het oudere echtpaar gepraat en uiteindelijk besloten samen met deze jongen om een nacht op een camp station te overnachten. (Uiteindelijk niks voor betaald aangezien er niet om gevraagd werd en wij het ook eigenlijk wel goed vonden hahahah!) De volgende ochtend was het tijd voor mij om naar Brisbane terug te reizen en daarna naar Ayr toe te reizen omdat er daar 2 meiden zaten van mijn Nederlandse groep die daar binnen 2 dagen werk hadden. Dit klonk heel chill natuurlijk dus gelijk die kant op gegaan en inderdaad binnen 2 dagen kon ik beginnen.
Afgelopen zaterdag de 14e mijn eerste, en tot nu toe laatste, werkdag gehad. Wat bleek nou: Andreas (de manager van het werkhostel) had 2 goede werknemers uit de groep gehaald wat hij schijnbaar al een keer eerder had gedaan en de farmer was er behoorlijk klaar mee en heeft om Andreas te stangen de hele 2e groep 'ontslagen' van het zucchini picking. Vet kut want ik zit dus in de 2e groep. Maar wij zijn dus gewoon de lul nu omdat de manager iets doms gedaan heeft. Dus nu wachten op het moment dat we weer kunnen werken want de farmer wou de tweede groep nog wel graag houden want ik hoorde op zaterdagmiddag dat hij heel tevreden was met de 'nieuwe' groep. (in de tweede groep zitten 8 mensen waarvan 5 nieuwen)
Uiteindelijk in het hier wel superlekker weer nu, en de komende week ook waardoor de courgettes wel goed groeien dus ik heb een goed gevoel dat we maandag weer aan het werk zijn. Daarnaast komt dat de eerste groep morgen naar een veld gaat wat twee keer zo groot is als het oude veld waardoor er dus veeeel meer werk vrij komt!
Fingers crossed!!

Verder heb ik een hele toffe tijd in Australië, heb ik al zoveel toffe mensen leren kennen, geweldige steden en dorpen gezien en onvergetelijke herinneringen gemaakt. Echt ik vermaak me op en top!

Ciao!

  • 20 Juni 2014 - 08:00

    Bea Kamp:

    Hoi Koen. Wat vervelend dat er zulke mensen in de wereld zijn. Hoop dat je gauw weer aan het werk kan. Heel veel plezier nog in dat grote Austrlie. groetjes bea

  • 21 Juni 2014 - 16:46

    Carola :

    Hoi koen hoe gaat het met je ik lees in je berichten dat je het hardstikke leuk vind wel jammer dat voor niks een eind reizen moest voor niks maar gelukkig heb je al gauw wat anders gevonden geniet maar lekker in australie groeten carola

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Koen

Ik ben Koen Lipman en ik ben 22 jaar. Ik ben al mijn hele leven bezig met reizen en de voorbereidingen hiervan. Hoe ziet mijn ideale reis eruit? Ik ben wel van de uitdagingen en culturen. Ik mag graag veel cultuur zien, natuur en onderneem graag avonturen en wil graag dingen doen; denk aan paragliden of een safari maken, verder heb ik nog zat andere dingen op mijn verlanglijstje staan. Op mijn website zet ik veel reisverhalen, acties die ik heb gedaan, landen die ik heb gezien, mooie culturen die ik heb meegemaakt, mensen die ik heb ontmoet en mooie foto's van wat ik allemaal heb gezien.

Actief sinds 20 Jan. 2014
Verslag gelezen: 433
Totaal aantal bezoekers 13588

Voorgaande reizen:

23 Mei 2015 - 22 Augustus 2015

Oostenrijk; a Southern move!!

08 April 2014 - 30 Maart 2015

Australië, let's go Down Under!

Landen bezocht: